Życie Pi 3D (2012)

Ekranizacja nagrodzonego Bookerem „Życia Pi” Yanna Martela to niezwykła uczta dla oczu. (…) „Życie Pi” to nie tylko przygodowa opowieść z elementami baśni. To również rozprawka na temat tłumaczenia zagadek i nie-szczęść życia przez pryzmat przypowieści.

Być może więcej niż cokolwiek innego mówi o „Życiu Pi” zastosowana technologia 3D. Pod względem koncepcyjnym (nie technicznym ani realizacyjnym!) to stara szkoła – jarmark zamiast galerii, proste pomysły w efektownym wykonaniu. Podejmując za czytelnika pracę wyobraźni, Lee przyjął prostą strategię: najpierw oczarować, potem zadawać pytania.

Film Anga Lee, będąc dosłowną ilustracją książki Martela, przypomina wielki fotoplastykon w 3D, gigantyczne akwarium, cyrk ze zwierzętami. (…) Bez trudu uwierzymy, że aktor grający Pi naprawdę przebywał w jednej łódce z tygrysem. Jednak w tej pogoni efektów czuje się przesyt i pustkę. (…) Brakuje w nim jednak zasadniczego elementu – tego, co stanowiło o sile i pięknie najlepszych filmów Anga Lee: nuty czystego tragizmu, a zarazem przezwyciężenia go, jak w słynnym zakończeniu „Przyczajonego tygrysa…”

Pod płaszczykiem urzekającego pięknem i porywającego baśniowością filmu przygodowego kryje się prawda o tym, jak człowiek zachowuje się w sytuacji ekstremalnej.

Ekranowemu „Życiu Pi” nie sposób odmówić rozmachu, reżyserskiej biegłości, aktorskiego zaangażowania (….). To przede wszystkim oszałamiający wizualnie spektakl z kapitalnie wykorzystaną techniką 3D, zapierający dech w piersiach pięknem poszczególnych scen. Za tą kurtyną wciąż jednak kryją się banały, a to, co w książce Martela było alegorią, nagle traci swoją umowność.

Magiczna opowieść narratora została sfilmowana w formie pięknej, trójwymiarowej pocztówki, śmiało mogącej zachęcać do podróży i zwiedzania świata, co wcale nie jest naiwnością reżysera ani błędem operatora, przeciwnie. Na tym polega sedno tej historii, konfrontującej siłę wyobraźni, zdolność do konfabulacji z okrutną, nihilistyczną rzeczywistością, niechybnie prowadzącą człowieka poddającego się jej władaniu do autodestrukcji.