To tylko seks (2011)

Z przedmiotu „Wiedza o realizacji komedii romantycznych” reżyser zasługuje na piątkę z plusem. Między jego gwiazdami, Justinem Timberlakiem i Milą Kunis, działa odpowiednia chemia, scenariusz naszpikowany jest dostatecznie dużą ilością zabawnych dialogów, a charakterny drugi plan (Harrelson, Clarkson, Jenkins) kradnie każdą scenę.

Jeżeli chcecie się uśmiać na filmie „To tylko seks” proponuję obejrzeć trailer. W półtoraminutowej zajawce ujęte są wszystkie najśmieszniejsze momenty i kwestie dotyczące uprawiania miłości bez miłości. Supergwiazdy Ameryki nie pomogły.

Przebieg i finał „To tylko seks” są bardziej niż przewidywalne. W tym przypadku to jednak zaleta. Urok kina gatunkowego polega nie na tym, jakie klocki zostały wykorzystane, ale jak je poskładano. A tu wyszło wyjątkowo zręcznie.

To tylko seks jest za mało odważny, żeby wykpić schematy, ale ma wdzięk i urok staroświeckich komedii z odrobiną rubasznego humoru.

(…) Gluck Will nie zdecydował się na jeszcze odważniejsze rozwiązania, jednak już to, co prezentuje, wyraźnie kontestuje lansowany przez Hollywood i najpopularniejszy model komedii romantycznej: schematyczny i przesłodzony do mdłości.