Son of a Gun (2014)

(…) „Son of a Gun” jest: klasycznym gatunkowym filmem. Avery trzyma się wszystkich zasad – trzyaktowej struktury, typów bohaterów i zwrotów akcji. (…) Avery ma dryg i wyczucie akcji, wie jak budować napięcie i postaci, dialogi, prowadzić aktorów, jak wykorzystać krajobraz. Jest w jego filmie odpowiedni zastrzyk adrenaliny, seksu i sensacji, ale i wiarygodnego tła, autentyzmu.

Avery wie, jak zainscenizować z biglem strzelaniny i pościg samochodowy, ma także ucho do smutnych piosenek, które idealnie podkreślają nastrój intymnych scen. To wystarczy, by „Son of a Gun” oglądało się bez bólu zębów.

Nie jest to film zły, wyreżyserowany jest zręcznie, a Ewan McGregor, grający wbrew swojemu ekranowemu wizerunkowi (…) jest w roli zbira całkiem przekonujący (…). Tyle że to wszystko jest niewiarygodnie wprost schematyczne, co tym bardziej widoczne – i zgrzytliwe! – że sam styl filmu próbuje być szorstki i surowo realistyczny.