Magia w blasku księżyca (2014)

Najdotkliwiej odczuwamy brak tego, co jest specjalnością filmów Allena, czyli inteligentnych dialogów i dowcipnych ripost.

„Magia w blasku księżyca” to rzecz lżejszego kalibru, na pewno nie sprawi zawodu, jeśli poprzeczka wymagań nie zostanie ustawiona za wysoko.

Film opiera się głównie na sprawdzonych chwytach z repertuaru reżysera. To z jednej strony dobrze – bo twórca poniżej pewnego poziomu nie schodzi. (…) Ale zarazem całość sprawia wrażenie rutynowej roboty. Intryga zapleciona jest sprawnie, Allenowi brakuje jednak wewnętrznego cenzora, który skróciłby niektóre kwestie mówione.

Jak na komedię romantyczną, „Magia w blasku księżyca” jest w gruncie rzeczy dość melancholijna i nieszczególnie romantyczna. Nie oznacza to, że nie jest filmem udanym. 78-letni reżyser wciąż zaskakuje świetną formą, a dla jego wielbicieli najnowszy obraz jest pozycją obowiązkową.

Największą zaletą filmu jest dramaturgiczna „przewrotka” – moment, gdy wychodzi na jaw, kto i kogo naprawdę tu oszukuje. (…) Jest też słabość – przesadna dialogowość większości scen. (…) Na szczęście w „Magii w blasku księżyca” nie zawiodło również to, co zawsze dowartościowuje kino z epoki: kostiumy i dekoracje (…). A przede wszystkim ten film broni się aktorstwem.