Legend (2015)

…film ma wizualną klasę, ale boleśnie brakuje mu napięcia. Fabuła podąża od jednej awantury do drugiej, postaci na drugim planie pojawiają się i znikają, a reżyserowi trudno ukryć fascynację charyzmą Krayów: oglądamy bandziorów, których – mimo wszelkich niegodziwości, jakie popełniają – trudno znienawidzić.

Produkcja ta to przede wszystkim pełen humoru oraz klimatu lat 50. i 60. film gangsterski, ale również, co trzeba powiedzieć zdecydowanie, spektakl jednego aktora. (…) W obu bohaterów wcielił się Tom Hardy i zrobił to znakomicie. Dla Helgelanda obsadzenie go w podwójnej roli to absolutny strzał w dziesiątkę, w dodatku taką, która mocno podnosi ocenę całości produkcji.

Kino gangsterskie w dobrym wydaniu, choć do klasyki gatunku trochę brakuje.

Fascynująca historia gangsterskiego życia braci Kray, w połączeniu ze świetną grą wcielającego się w obu bliźniaków Toma Hardy’ego, to przepis na wyjątkowy film. „Legend” dołącza do listy najlepszych obrazów tego roku. Wyobraźcie sobie „Wilka z Wall Street”, ale zamiast DiCaprio jest Tom Hardy w podwójnej roli, a seks i narkotyki ustępują miejsca piąchom i metalowym rurkom.

Nie liczyłem na to, że dostanę drugie Goodfellas, i chociaż Brian Helgeland kłaniał się dziełu Scorsese jak mógł (…), to nie dał rady sklecić z dobrego materiału epopei gangsterskiej. Niemniej polecam dla czarnego humoru w wykonaniu Rona, dla bójek, dla zakazanych mord na drugim planie i ślicznej, choć kompletnie zapomnianej przez scenarzystę, Emily Browning.

Obraz mafijnych zależności, który wyłania się z filmu Helgelanda, nikogo raczej nie zszokuje. To wizja romantyczna i staroświecka. Reżyser nie opuszcza wydeptanego traktu i czeka aż większość roboty odwali za niego Hardy. Fakt, że ten ostatni przyszedł do biura w najlepszej formie, zmienia jednak wiele. „Legend” warte jest dokładnie tyle, ile jego podwójna rola. To aktorski pojedynek na najwyższym poziomie.