John Wick (2014)

Wick to rasowe kino klasy B, którego największą cnotą jest uczciwość. Nikt nie próbuje wmówić widzowi, że chodzi tu o coś więcej niż maraton strzelanin, ciosów „z karata” i smoliście czarnych żartów.

John Wick przypomina wyglądem i dynamiką iście komiksową estetykę, ale dzięki ogromnym pokładom czarnego humoru oraz ciekawie zainscenizowanym sekwencjom akcji (Keanu Reeves używa stylu zwanego „gun-fu”, czyli efektownego jak diabli połączenia wschodnich sztuk walk i posługiwania się bronią palną) film zyskuje wspaniałego wyrazu.

„John Wick” to (…) przede wszystkim świetna zabawa dla fanów gatunku, pokazująca, że czasem naprawdę nie potrzeba rewolucji, tylko dobrego pomysłu i wizualnej wyobraźni by skutecznie odświeżyć utarte schematy.

Czasami nie liczy się to, czy opowiadana historia jest oryginalna lub skomplikowana, ale sposób jej opowiedzenia i zapewniające rozrywkę tempo. „John Wick” to idealny przykład wyekstrahowanej rozrywki.