Everest (2015)

Everest będzie pewnie jednym z przyszłorocznych oscarowych faworytów w kategoriach technicznych. Podziw budzą zarówno piruety kamery Salvatorego Totino, jak i sugestywne efekty dźwiękowe. 

Zmiana tonacji z przygodowego filmu górskiego na thriller wychodzi Kormákurowi świetnie. (…) świadomość potęgi natury czuć w każdym kadrze. Do jej podkreślenia posłużyła technologia 3D i widzów z lękiem wysokości należy przestrzec, że kiedy kamera zagląda w przepaść, na pewno zakręci im się w głowie. Zresztą pozostałym także.

Reżyser pamiętnego „101 Reykjavik” zabiera nas na wyprawę na najwyższy szczyt świata. I jest tak pięknie, że przez większą część seansu zapominamy o właściwym celu tej wycieczki – ukazaniu najmroczniejszej strony wspinaczki wysokogórskiej.

(…) jeden z nielicznych filmów, w których efekt 3D nie jest wyłącznie wabikiem na widza, ale świadomie stosowanym zabiegiem, pozwalającym na pełne zanurzenie się w niebezpiecznym świecie górskich szczytów.

Film zachwyca przede wszystkim od strony wizualnej. Każdy, u kogo widok gór powoduje szybsze bicie serca, będzie zachwycony. (…) Jak na standardy współczesnego kina katastroficznego film Kormákura zaskakuje kameralnością, nieśpiesznym tempem prowadzenia narracji, zwykłością scen. Brak jest dążenia na siłę do ukazywania mrożących krew w żyłach scen…

Everest imponuje, ale nie wzrusza, jest zimny jak lodowiec. (…) Kiedy w rogu ekranu pojawia się godzina, w której następuje dane wydarzenie, mimo całego rozmachu twórców mam poczucie, że oglądam odcinek „Szkoły przetrwania” na Discovery. „Everest” jest wystylizowany na taką linearną, quasi-dokumentalną relację z wyprawy, na którą zostaje zabrany widz.