Ant-Man (2015)

Reed podkreślił bardzo mocną narracyjną tożsamość oraz wizualną odmienność swojego „Ant-Mana”. Nie stworzył po prostu kolejnej wersji tego samego schematu, który jest skutecznie przerabiany od czasu pierwszego „Iron Mana” Jona Favreau, lecz dodał coś od siebie. (…) Ant-Man” wydaje się być w jakiś dziwny sposób atrakcyjniejszy, lżejszy, skuteczniejszy, świeższy, zabawniejszy.

Z jednej strony nowy film Marvela jest więc komediodramatem rodzinnym. To opowieść o ojcach i córkach, o nagromadzonych przez lata urazach i o drugich szansach. (…) Drugą konwencją, jaką biorą na warsztat twórcy, jest tzw. heist movie, czyli „film o napadzie”.

(…) z jednej strony próba czegoś nowego, czyli oparcie na schemacie heist movie, ale z drugiej sztampa opowieści o narodzinach herosa. „Ant-Man” bawi i zapewnia rozrywkę, zachwycać nie ma się jednak czym.

Ant-Man jest (…) nie tylko specyficznym miksem komedii, dramatu rodzinnego i heist movie, w którym efekty specjalne pełnią funkcję drugorzędną, ale też najbardziej kameralną i najskromniejszą produkcją, jaka do tej pory opuściła studio kierowane przez Kevina Feige.